ابوبصیر روایت کرده که ابه امام صادق (ع)عرض کردم:خبر بده مرا از اینکه آیا مومنین در روز قیامت خدا را می بینند؟فرمودبلی پیش از قیامت نیز او را دیده اند. پرسیدم: در چه وقت؟ فرمود: در وقتی که به ایشان گفت:اَلستُ بِرَبَّکُم.ایشان گفتند: بلی! سپس ساعتی ساکت شد بعد فرمود:مومنین در دنیا نیز او را می بینند. آیا تو حال او را نمی بینی؟عرض کردم:فدای تو شوم! این کلام را از تو نقل کنم؟فرمود:نه!زیرا اگر این حدیث را نقل کنی، انکار می کندآن را منکری که به معنی آن جاهل است و چنین تقدیر می کند که این تشبیه کفر است و حال اینکه دیدن به دل،مثل دیدن به چشم نیست، و خدای تعالی برتر از آنچه اهل تشبیه و اتحاد به او نسبت می دهند.از حضرت امیرالمومنین پرسیدند؟آیا خدای خود را دیده ای؟فرمود:وای برتو!خدایی را که نمی بینم،عبادت او را نمی کنم. شخصی عرض کرد: چگونه او را دیده ای؟فرمود:چشم های ظاهر،به مشاهده او را نمی بینند ولی دل ها او را به حقیقت ایمان می بینند.(معراج السعاده، ص728)